Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2011

Ο προβληματισμός του Χ


Κουράστηκα...3 χρόνια τώρα παρακολουθώ πολιτικούς να βγαίνουν ο ένας μετά τον άλλον και να κλαίγονται ,ο καθένας να υπερασπίζονται το κόμμα που ανήκουν. Αλλά για να πω την αλήθεια δεν ξέρω αν έχει μείνει τίποτα να υπερασπιστούν..

Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή. Όλα ξεκίνησαν μερικά χρόνια πριν όταν άρχισαν να ερευνούνται τα οικονομικά στοιχεία της χώρας, με αφορμή ΦΥΣΙΚΑ την οικονομική ύφεση που καθήλωσε τους πάντες ανά την υφήλιο .Προσπαθώντας λοιπόν να ανακαλύψουμε πως φτάσαμε σε αυτό το σημείο βγήκαν στο φώς πολλά και ενδιαφέροντα καλά κρυμμένα γεγονότα. Πρώην υπουργοί και όχι μόνο, καταχράστηκαν την κρατική περιουσία και απέσπασαν απίστευτα ποσά από το ταμείο του κράτους .Τα λεφτά αυτά μεταφέρθηκαν σε ξένες τράπεζες οπου και θα παραμείνουν εκεί αφού το ελληνικό κράτος δεν έχει καμιά δικαιοδοσία πάνω τους.
Δημιουργήθηκαν λοιπόν αρκετές εξεταστικές επιτροπές (όσον αφορά τους πολιτικούς) με σκοπό την διεξωδική εξέταση των αποτρόπεων αυτών πράξεων. Εν τέλει κάνεις δεν πήγε φυλακή, τα λεφτά τους είναι ασφαλή σε ξένες τράπεζες και εμείς είμαστε εδώ, σε μια καταχρεωμένη χώρα που αναγκάστηκε να ζητήσει βοήθεια απο τον Ευρωπαικό μηχανισμό στήριξης για να ξεπληρώσει το πραγματικά ανυπέρβλητο χρέος της. (Να αναφέρω οτι το χρέος μας ξεπερνάει το 100% του ΑΕΠ μας, πράγμα που σημαίνει οτι αν υποθετικά η Ελλάδα κράταγε πλήρως τα έσοδα της και δεν πλήρωνε τίποτα για ένα χρόνο πάλι θα χρώσταγε!)
Σήμερα η κατάσταση έχει ως εξής. Η Ελλάδα δανείζεται με τεράστια επιτόκια με σκοπό να σηκώθει παλι στα πόδια της. Δανείζομαστε χρήματα για να καλύψουμε τα ηδη υπάρχοντα χρέη, όμως αυτο σημαίνει οτι δημιουργούνται νέα μεγαλύτερα. Οι σπουδαιότεροι οικονομολόγοι ανα τον κόσμο λένε οτι μόνο με αναδιάρθρωση του χρέους θα ληθεί το πρόβλημα ομως αυτό δεν πρόκειται να γίνει, τα συμφέροντα των δανειστών μας είναι πολύ μεγάλα.. αλλά αυτο είναι μια άλλη μεγάλη κουβέντα..
Φυσίκα για να δανείζομαστε πρέπει να ακολουθούμε τους όρους των δανειστών.Όρους που μέρα με τη μέρα γονατίζουν τους Έλληνες πιο σκληρούς φορους,μειώση μισθών,συντάξεων και πολλά άλλα που θα μπορούσα να πω.Και ΌΛΑ αυτά γιατι τα "μεγάλα ψάρια" φοροδιαφεύγουν.Είναι άλλο να παίρνεις 3.000 και να δηλώνεις 2.000 και άλλο να δηλώνεις 5.000 και να παίρνεις 50.000++ (ΑΝ δηλώνεις 5.000 , γιατί η γλύκα του χρήματος σε κάνει άπληστο)
Είμαι 19 ετών και όταν σκέφτομαι το μέλλον το δικό μου και της γενιάς μου μια φράση περιτριγυρίζει το μυαλό μου."Ψάξε το μέλλον σου αλλού".Πολλοί ίσως σκεφτούν οτι τα παρατάω εύκολα και εγκαταλείπω την Ελλάδα χωρίς να το σκεφτώ.Σας απαντάω λοιπόν  οτι αυτή η χώρα τα τελευταία χρόνια το ΜΟΝΟ που κάνει ειναι να με απογοητεύει.Προσπαθούσα,έψαχνα και ψάχνω να βρώ κάτι να πιαστώ,κάτι να με πείσει να μείνω να παλέψω για τη χώρα μας αλλα δυστηχώς δεν βρίσκω τίποτα..Δεν μπορώ να μείνω σε μια χώρα διεφθαρμένη,βουτηγμένη στα χρέη,ηγούμενη απο διεφθαρμένους αρχηγούς που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να ανέβουν στην εξουσία ανεξαρτήτου κόστους ,με πολιτικούς που βάζουν το κομματικό ενδιαφέρον και καλό υψηλότερα από το εθνικό .Δεν μπορώ να μείνω σε μια χώρα που παρόλη την πανεπιστημιακή εκπαίδευση που κατέχουν τα νέα μέλη της τους προσφέρει δουλειές με βασικό μισθό 700 ευρώ ,σε μια χώρα που 1/5 είναι άνεργος, σε μια χώρα που η τραγική ανισοκατανομή του πλούτου τυφλώνει κόσμο.
Η γενιά των γονιών μας έφερε σε αυτή την εξαθλίωση και φυσικά και αυτοί έχουν μερίδιο ευθύνης εφόσον ήξεραν με τι λαμόγια έχουν να κάνουν και εξακολουθούσαν να τους ψηφίζουν .Εν τέλει όμως σημασία έχει το αποτέλεσμα, το που φτάσαμε όπως επίσης και το γεγονός οτι η δικιά μας γενιά καλείται να λύσει τα προβλήματα που η γενιά τους προκάλεσε. Το μόνο που μπορώ να ευχηθώ κλείνοντας είναι καλή δύναμη σε όλους μας γιατί οι καιροί είναι δύσκολοι και θα δυσκολέψουν ακόμα περισσότερο... Μακάρι να μπορούσα να βρω μια λύση. Πραγματικά το εύχομαι με όλη τη δύναμη της ψυχής μου..

Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2011

Προβληματισμός Ποδόσφαιρο

Χαζεμένος και θέλοντας να επαναφέρω το κεφάλι μου στην κανονική του θέση μετά απο μια απαράδεκτη Αμερικανιά που έβλεπα στη ΝΕΤ λέω να κάνω ένα ζάπινγκ. Και πως πιέζω στον ίδιο ρυθμικό βαρετό τόνο τα πλήκτρα του τηλεχειριστηρίου τσουπ πέφτω πάνω στο 9 (κανάλι) το οποίο έχει αφιέρωμα στον Ριβάλντο.
Προτού συνεχίσουμε πρέπει να δηλώσω ότι είμαι ΆΣΧΕΤΟΣ από ποδόσφαιρο.Δεν ξέρω σχεδόν τίποτα...απλά κάποιες ιστορικές φιγούρες που καταλάθος θυμάμαι (χατζηπαναγη, κουδα και κάτι τέτοια) και οτιδίποτε μαύρο φοσφόριζε στο σκοτάδι κάθε 4 χρόνια. Τέσπα ποιό είναι το ποιντ στην όλη φάση.
  1.  Το ποδόσφαιρο, δεν είναι πια διασκεδαστικό ποδόσφαιρο
  2.  Δεν μπορώ να πιστέψω ότι βλέπουν ακόμα άνθρωποι Ελληνικό ποδόσφαιρο.

Ξεκίνησα να βλέπω το αφιέρωμα στο διάλειμμα από την ταινία που παρακολουθούσα και λέω θα το ξαναβάλω όταν τελειώσει , γιατί όσο μαλακία και να είναι μια ταινία ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΔΕΙς ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΈΛΟΣ, αν δεν έχεις κάτι καλύτερο να κάνεις !!! *αν έχεις να πλύνεις δόντια, κατουρήσεις , κλάσεις ή θες να κόψεις τα νύχια σου είναι πολύ σοβαροί λόγοι να εγκαταλείψεις την προσπάθεια.
Anw...
Ο πούστης ήταν μεγάλος γκολτζής. Δηλαδή ήξερες ότι θα πάρει την μπάλα και θα είσαι ικανοποιημένος. Και αυτό γιατί έπαιζε ποδόσφαιρο αλάνας. Γιατί δεν θα κολλούσε να σουτάρει από τον θεό για να καυλώσει και ο ίδιος, και ΌΣΟΙ τον χαίρονται γιατί ναι ωραίο το να πάρεις αποτέλεσμα ρε φιλαράκι, άλλα η μπάλα πρέπει να χορεύει μαζί με τους παίχτες και όχι (επανέρχομαι στο 1ο) να ακολουθάει τριγωνομετρικά συστήματα με 2,500 πάσες το δευτερόλεπτο και να έχεις υπολογίσει από την στιγμή που θα κλάσει ο αμυντικός πότε θα καταφέρει να σκοράρει ο επιθετικός. Το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό..Σκάκι. Να διαβάσεις τις κινήσεις του αντιπάλου σου και διαρκώς να είσαι τουλάχιστον μια κίνηση μπροστά (btw δεν ξέρω ούτε σκάκι η μήπως ξέρω;;;;;;).Το δεύτερο όμως. Τι μπορεί να ευθύνεται για την καταστροφή αυτού του αθλήματος;

λετς θινκ καπιταλιστικ.

Αντικείμενο: ποδόσφαιρο
Στόχος : αύξηση κέρδους
Target Group : Οπαδοί
Γιατί υποστηρίζει ένας οπαδός μια ομάδα :1ον Είναι ανεγκέφαλος γιατί οι μόνοι που πρέπει να χαίρονται για την νίκη της πρέπει να είναι το τιμ της 2ον γιατί θέλει να δείχνει ο μπάρμπα Τάσος ότι έχει μεγαλύτερη ψ@#$η από τους άλλους και κέρδισε η ΟΜΑΔΑΡΑ του δίκαια/άδικα στα @@ μας πλέον την αντίπαλη ομάδα του άλλου Μπαρμπα Στάθη.
Goal : Τι κάνουμε για να τραβήξουμε τον οπαδό με το μέρος μας; Παίρνουμε κύπελλα πρωταθλήματα και συναφή παπαριές για να βγαίνει κάνα φράγκο, να κινείται λίγο το πράγμα. Καμιά δεκαριά μεταγραφούλες για να πουλήσουμε φανέλες και να κάνουμε την ομάδα ακόμα πιο αλλοδαπή(σε κάθε χώρα με ανεπτυγμένο ποδόσφαιρο) και χώρια σε όλα αυτά τα στοιχήματα ,τις εταιρίες ,τις διαφημίσεις ,τα τηλεοπτικά..  κτλπ.

Άρα τις έχουμε; Την απόλυτη εμπορευματοποίηση του ποδοσφαίρου.Και τι γίνεται πάντα όταν συμβαίνει αυτό; ΔΕΝ ΈΧΕΙ ΠΛΆΚΑ. Ναι θα εκπλαγώ όταν δώ τον Μέσι να κανεις 8 πάσες απο το ένα τέρμα μέχρι το άλλο και τελικά να σκοράρει, αλλά εξεπλάγην ακόμα περισσότερο όταν είδα τον Ριβάλντο να κάνει κοντρόλ με το στήθος και ανάποδο ψαλιδάκι. Και όχι σε ματς με 0-5 στο 90 αλλά στον τελευταίο λεπτό του αγώνα. Γιατί εκεί θέλει αρχίδια, τρέλα και ταλέντο και να παίξεις μπαλα χωρίς τυποποιημένους γκολοκανόνες και να κάνεις το κάτι παραπάνω που θα μας γκαβλώσει όλους. Αυτό είναι μπάλα και αυτό γουστάρω να βλέπω ακόμα και εγώ ο άσχετος από μπάλα. Θέλω να βλέπω θέαμα και πάθος και όχι απλά ένα αποτέλεσμα.
Τώρα στο 2ο κομμάτι.
Καλά ρε μαλάκες φίλοι μου.Είναι δυνατόν να ασχολείστε με αυτό το απαράδεκτο πράγμα που λέγεται ελληνικό ποδόσφαιρο; Γίνεται να ξέρετε ότι τα πάντα είναι στημένα βλακωδώς και εμφανέστατα και να συνεχίζεται να πηγαίνετε και να στηρίζεται αυτό το πράγμα που ΛΈΝΕ ποδόσφαιρο. Να γίνονται ΤΑ σκάνδαλα να πέφτει ο Ηρακλής (και αυτό το αναφέρω για αυτούς που τους αρέσει η μπάλα και δεν κάναν τίποτα γιατί δεν είναι δικιά τους ομάδα) και όλοι απλά να τα σιγομηλάτε γι αυτά αλλά όταν έρθει η ώρα τρέχετε σαν ηλίθιοι για να χαρείτε για ένα κατά πάσα πιθανότητα είτε ανούσιο μάτς είτε στημένο. Όπως και να έχει η πιθανότητες για να δεις καλό ματς είναι ΠΑΡΑ πάρα ΠΑΡΑ πολύ λίγες και το ξέρετε και οι ίδιοι. Αλλά δεν πάτε για την ομάδα. Πάτε να εκτονωθείτε. Πάτε να φωνάξετε για την κρίση για την βενζίνη ακόμα ακόμα και για το μ@$!ι της μάνας σας μόνο και μόνο για να είστε μετά αρνάκια όλη την επόμενη βδομάδα. Σαν το μεθυσμένο κατούρημα είναι αυτό το πράγμα. Μαζεύεται μαζεύεται και στο τέλος αντί να πας και να κατουρήσεις στην τρύπα κατουράς εσένα τον δίπλα αλλά και τον σκουπιδοτενεκέ ολόκληρο. Γι αυτό το στηρίζουν. Για να κατουρήσεις πάνω σε σένα και στον δίπλα σου και όχι την σκατοτουαλέτα τους γιατί βαριούνται να καθαρίσουν.

Ένας ακόμα χείμαρρος από ανοσιότητα και σκουπίδια που είναι μέσα στο κεφάλι ενός χαλασμένου γραναζιού. Ελπίζω να σου ράγισα λίγο το δόντι

Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2011

Προβληματισμός Α΄

     Λεφτά, λεφτά, λεφτά... Όλοι μα όλοι ΜΑ όλοι τριγύρω μου γι αυτά μιλάνε. Λογικό από την μια. Ο άνθρωπος σαν ον από την λίγη εμπειρία που έχω ασχολείται κατά κόρον με αυτά που τον φοβίζουν. Αυτά είναι που προσκυνάει και αυτά είναι που κάνει Θεό. Αφού μέσα σε αυτά τα λίγα χρονάκια ύπαρξης της ανθρωπότητας κατάφερε να προσπεράσει φοβίες του στυλ βροχή, φωτιά , αρρώστιες , έφτασε πλέον λίγο πριν από αυτήν την υπέροχη κοινωνίούλα που ζούμε να μην φοβάται τίποτα πέρα από τον θάνατο. Άρα...έπρεπε επειγόντως να βρεθεί θεός γιατί δεν γίνεται αλλιώς. Ο άνθρωπος δεν χειραγωγείται άμα δεν έχει κάτι να φοβάται και να πιστεύει. Ο άνθρωπος θα ξεφύγει άμα τον αφήσεις ελεύθερο. Θα καταλάβει ότι ο ίδιος είναι Θεός και δεν πρέπει. Γιατί άμα το καταλάβει αυτοί που τόσα "χρόνια" έχουνε εξουσία τι θα κάνουν; ταμείο ανεργίας; δεν λέει...Το χρόνια δεν μπορώ να το προσδιορίσω και γι αυτό το βάζω μέσα στις μπίχλες !!! μπορεί να είναι 100, 200, ή και 2μύρια.. Επομένως έπρεπε να βρεθεί ένα νέο όργανο εξουσίας. 
    Και εγένετο χρήμα .Και τα πράγματα ήταν πολύ ωραία για λίγο καιρό. Όλοι είχαν χρήμα. Όλοι μπορούσαν να δεκδικήσουν το όνειρο τους και όλοι περνούσαν καλά. Τι γίνεται όμως όταν πλέον γίναμε αυτό που ήθελαν; Τι γίνεται όταν πια δεν χρειάζεται να δίνουν χρήμα γιατί πια έχουν όλοι ενταχθεί σε αυτό το σύστημα και μας έχουν ανάγκη αλλά εμείς τους έχουμε; Θεωρητικά κέρδισαν. Μας υποδούλωσαν και όλοι μας το μόνο που ζητάμε πλέον είναι το χρήμα. Για να έχεις σπίτι για να έχεις να φας και για να έχεις το αυτονόητο νερό. Και επιστρέφουμε στην Ελλάδα. Που λογικά σαν ένα μέρος πειράματος όπως και τότε στην Χιλή είναι πλέον σε κατάσταση εξαθλίωσης και ακόμα δεν είδαμε τίποτα. Πλέον οι επιλογές σου είναι οι εξής. Η θα δουλεύεις σε μια δουλεία με 600 ευρώ μισθό που σου εξασφαλίζουν 300 ενοίκιο, 150 τουλάχιστον έξοδα σπιτιού βλέπε νερό, ρεύμα, φαγητό και το αστρονομικό ποσό των 150 ΕΥΡΏ ναι ΝΑΙ 150 ΕΥΡΏ ΝΑΙ!!! για να ζήσεις την ζωή σου. Η μάλλον για να κάνεις την ζωάρα σου ή η άλλη επιλογή? Μπουλο. Και πες μου γιατί όχι;;; γιατί να κάτσεις στην Ελλάδα και να πνιγείς με το πλοίο που βυθίζεται και να μην κυνηγήσει την τύχη σου και να γνωρίσεις τον κόσμο. Τι έχει να σου προσφέρει η Ελλάδα; μια ζωή σκλαβιά και υποταγμού στις τράπεζες που αναγκαστικά κάποια στιγμή θα σε βάλουν να στο τριπάκη να δανειστεί και τελικά να μην μπορέσεις να αποπληρώσεις ποτέ γιατί δεν σου δίνουν την δυνατότητα η καταστάσεις που επικρατούν. 1000 φορές να δουλέψω σαν ψήστης στην Αγγλία και την Γερμανία παρά να κάτσω εδώ και να μην μπορώ να ζήσω. Γιατί άμα δεν μπορώ να ζήσω τώρα πότε θα το κάνω; άμα μου στερήσουν αυτά τα χρόνια πότε θα ζήσω; Υπάρχει όμως και άλλη πλευρά. Αυτή που κατά την γνώμη μου είναι η αληθινή ζωή και αυτή που φοβόμαστε όλοι και εγώ μαζί άσχετα άμα το θεωρώ το ιδανικό. 
     Η ζωή της αναρχίας. Όχι τις αναρχίας που μας έμαθαν τα μίντια και οι τηλεοράσεις. Γιατί το να φοράς κουκούλα και να σπας τα πάντα εμένα δεν μου εκφράζει την αναρχία. Για μένα είναι αναρχία να μην έχεις αρχηγούς πάνω από το κεφάλι σου. Να μην εντάσσεσαι στο σύστημα τους. Να σε απασχολεί η ανάπτυξη σου σαν άνθρωπος με την έννοια της λέξης άνθρωπος. Να σε νοιάζει η πνευματική σου ανάπτυξη και όχι η υλική. Και πρόσφατα ήρθα σε επαφή με έναν τέτοιο άνθρωπο που αυτήν την στιγμή που μιλάμε είναι κάπου στο Ισραήλ με το ποδήλατο ( σε μια ακόμα αναζήτηση από τις πολλές που έχει κάνει ανά τον κόσμο) του και βλέπει πως είναι η ζωή εκεί όπως πραγματικά είναι και όχι όπως την παρουσιάζουν τα ταξιδιωτικά γραφεία και οι τηλεοράσεις. Δεν τον νοιάζει να πως να βγάλει λεφτά από το ταξίδι του. Τον νοιάζει μόνο πως μπορεί να συνεχίσει το ταξίδι του. Αυτό είναι για μένα αναρχία. Ζω όπως πρέπει να ζει ένας άνθρωπος. Μαθαίνω αυτόν τον μικρό κόσμο στον οποίο ζώ γι αυτά τα λίγα χρονάκια που θα ζήσω. Με το να βγάλω χρήματα δεν νομίζω να γεμίσω την ζωή μου περισσότερο από αυτόν τον άνθρωπο. Το καλύτερο ξενοδοχείο του κόσμου με την καλύτερη θέα του κόσμου την οποία μπορεί να απολαύσει ο καθένας αρκεί να έχει λεφτά δεν μπορεί να συγκριθεί με την μοναδικότητα του να κοιμηθείς στην έρημο με την άπειρο ουρανό από πάνω σου και τους ήχους της φύσης να σε νανουρίζουν αλλά και να σε ξυπνάνε και να ξες ότι αυτό είναι δικαίωμα σου και όχι απόκτημα σου. Γιατί λοιπόν να θεοποίουμε τόσο το χρήμα. Είναι απλά ένα μέσο. Δεν πρέπει να μπένουμε στο τριπάκι ότι χωρίς τα λεφτά δεν μπορούμε να ζήσουμε. Γιατί μπορούμε να ζήσουμε και πολύ καλύτερα μάλιστα. Απλά δεν μπορούμε να ζήσουμε σε αυτήν την κοινωνία την οποία μεγαλώσαμε. Και δεν νομίζω να θέλετε όλοι να ζήσεται σε αυτήν την κοινωνία. Γιατί άμα θες να ζήσεις σε μια κοινωνία σαν αυτή που ζούμε είσαι κατά την γνώμη μου πολύ τυφλός και εξαρτημένος.
Πρέπει να καταλάβουμε ότι έχουμε επιλογές. Πάντα έχουμε επιλογές.Απλά πρέπει να αποχωριστούμε την καλοπέραση.Έτσι και αλλιώς τα χρόνια της καλοπέρασεις έχουν περάσει. Τώρα είναι τα χρόνια της υποδούλωσις. Απ λα οι γενιές πριν από εμάς απλά έθεταν τα θεμέλια.
Έχω χαθεί τελείως στις σκέψεις μου. Γιατί αυτές είναι σκέψεις μου. Και αυτός είναι και ο σκοπός αυτού του μπλοκ. Απλά να προβληματιστώ και άμα γίνεται να προβληματίσω. Για να δω και εγώ ο ίδιος πως σκέφτεται και ο υπόλοιπος κόσμος. Άμα τα βαρέθηκες αυτά που είχα να πω λογικά δεν θα έχεις φτάσει καν μέχρι εδώ επομένως απευθύνομαι σε αυτούς που τους ενδιέφεραν. Προβληματίσου μαζί μου. Σχολίασε αυτά που σου λέω. Έλα να κάνουμε παρέα και να μιλήσουν εποικοδομητικά. Θέλω να ανοίξω το μυαλό μου. Άμα το θες και εσύ μόλις έγινες ένα χαλασμένο ΓΡΑΝΑΖΙ !